آب اغلب استخر‌ها دارای کلر است، ماده‌ای شیمیایی که ویروس‌ها را می‌کشد. برای همین شنا کردن در استخری که در آن از کلر استفاده شده باید امن باشد.

اما احتمال انتقال ویروس از فرد مبتلا در رختکن یا در محل در صورت دست زدن به سطوح آلوده مانند دستگیره در‌ها وجود دارد.

همچنین در چنین اماکنی احتمال انتقال ویروس از فرد مبتلا، با عطسه و سرفه در صورت تماس نزدیک وجود دارد.

چه میزان کلر باید در آب استخر وجود داشته باشد؟

شکی نیست که برای تمیز و سالم نگه‌داشتن استخر‌ها باید قدم‌هایی برداشته شود. برای آن‌که آب شفاف و سالم باشد باید سطح PH آب اندازه‌گیری شود و میزان کلر موجود از استخر از حد خاصی بیش‌تر نشود. مقدار ایمن PH آب استخر ۶٫۵ تا ۷٫۸ است و کلر در آب استخر حداکثر باید ۳٫۵ میلی‌گرم بر لیتر باشد.

ضرر‌های کلر موجود در آب استخر

کلر برای از بین بردن باکتری‌ها به آب استخر اضافه می‌شود. باوجودآنکه کلر در یک قرن اخیر برای ویژگی ضد میکروب بودن آن بسیار موردتوجه گرفته است، اما امروزه برای سلامت افراد خطرناک در نظر گرفته می‌شود. رایج‌ترین عوارض آب استخر برای سلامتی بر این قرار است:

ایجاد مشکلات تنفسی

سیستم تنفس بدن در مقابل کلر بیش‌ترین آسیب‌پذیری را دارد. بسیاری از مورد‌های پزشکی که در معرض آب استخر بوده‌اند گزارش کرده‌اند که از بخاری که از آب استخر متصاعد می‌شده احساس خفگی کرده‌اند. در موارد نادرتر افراد دچار اپی گلوتیت (التهاب اپی گلوت) شده‌اند. غضروف اپی گلوت در راه هوایی پشت زبان قرار دارد و التهاب آن می‌تواند موجب سختی در بلعیدن و گرفتگی صدا شود.

خشک شدن و حساسیت پوست بدن

کلر موجود در آب استخر دلیل ایجاد حساسیت پوستی در افرادی است که مرتب در معرض آن قرار می‌گیرند. کلر آب استخر می‌تواند با پوست واکنش داده و در پوست ایجاد خشکی، راش پوستی و عفونت کند.

عفونت و قرمزی چشم

ناراحتی چشم‌ها بعد از شنا کردن یکی از رایج‌ترین شکایت‌های شناگران است. این افراد بعد از شنا در آب استخر دچار سوزش و اشک ریختن از چشم شده‌اند. بیش از یک‌سوم مشکلاتی که کلر استخر ایجاد می‌کند مربوط به چشم‌ها است.

کلر چربی‌های طبیعی مو و پوست سر را از بین می‌برد و باعث می‌شود مو‌های سر خشک، شکننده و بدحالت شوند. بااین‌حال تماس کلر آب استخر باعث ریزش موی سر نمی‌شود.